çok canım sıkılıyor aslında......

yaa, gerçekten canım acayip sıkkın aslında......
neyse, dün öğleden sonra moralım çok bozuldu ,kötü bir haber aldım annemden. Ben çok kötümserimdir aslında hiç bir olayda iyimser olamam en olmadık durumları düşünürüm inşallah bu da böyledir. Aldığım haber annemin rahatsızlığı ile ilgiliydi bütün bir kış zorlu bir tedavi süreci yaşamıştı ve tamamen iyileşmese de en azından rahatsızlık kontrol atlına alınabilmişti. Ama son bir haftadır yine başka şekilde bir durum baş göstermiş ve annem kimseye bahsetmemiş bundan. (ben de şimdilik hastalıktan bahsetmek istemiyorum,iyi haber geldiğinde anlatırım belki.)oysa doktorların söylediği en ufak durumuda bile bizi haberdar edin demişler. Annem de doktorunu filan da aramamış ,şimdi yazlıktalar ve doktor Ankara'da. Gitmek mi zor geldi, önemsemedi mi yoksa, korku ile yokmuş gibi midavrandı bilmiyorum.Ama kız kardeşim (Çitos)ve benim ısrarımla doktordan randevu alındı ve önümüzdeki salı randevu verebildiler. İyi düşünmek ve iyi şeyler çağırmaya kararlıyım. Çünkü, ne düşünürsen o başına geliyor insanın. Sanki felaketleri kendimiz çağırıyoruz gibi.
Allahtan Çitos orda ,babamın da gitmesine gerek kalmayacak.Babam da yaşlı sonuçta ona da kolay olmuyor doktor doktor dolaşmak. Şimdi bir sürü tetkikler yapılacak uzun zaman alacak, babam biraz da tez canlı olduğundan bunalıyor.Annem rahat rahat halleder işlerini.
Bu arada, Çitos'un büyük kızı Elma Şekeri ana sınıfına gidiyor ve önümüzdeki çarşamba (doktor randevusunun ertesi günü) kep giyme töreni var(şaka gibi ,çok hoşuma gidiyor)annem orda bulunacak ,iyi oldu.ben de çok gitmek istiyorum ama,zaten elma şekerinin her durumunda yanında oldum,hatta geçen sene Kolej'e girerken, kura çekilişinde de ben yanlarımdaydım, beklerken kalbim duracaktı sanki, tam artık çıkmayacak derken, Çitos ''ben çok uğursuzumdur, ben dışarı çıkayım bak gör ilk biz çıkarız'' deyip Milli piyango salonundan dışarı çıktı ve 2-3 kişi sonra bizim numaramızı okudular. Hatta ben hayal görüyorum filan zannettim ,şapşal bir halde çitos'u bulmuştum.İnşallah, vakti geldiğinde Elma Şekeri'nin kardeşi Çirkin Ördek Yavrusu için de aynı heyecanı yaşarız.Ne acayip, kurada çıkmasa ne olacak aslında,ama işte insan çocuklarına en iyisini vermek istiyor ve anlamsız streslere giriyorlar.Ama, ben de kendi çocuğum olsa, aynısını yapardım garipsemiyorum yani.
Ya, birden o günü hatırladım da uzattım biraz. Velhasıl, ben de orada olmak isterdim ,ama karboksi filan da var ara verirsem toparlayamam belki. O kadar emek, zahmet ve en önemlisi nakit havaya uçar sonra. Zaten verdiğim paraya acıyorum aslında. Oburluk yapmayıp, boğazıma hakim olabilsem bunlar başıma gelmeyecek. Allahım, inşallah bu zayıflamak için döktüğüm son paracıklardır. Ben de küçük mezunların fotoğraf ve kamera kayıtlarıyla idare edeyim artık.Annesi ve tabiki babası izin verirse belki resimlerini buraya koyarım.(Ama sanmıyorum babamızın izin vereceğini. Geçtiğimiz yıl bir fotograf stüdyosuda Elma Şekeri'nin fotografını büyütüp vitrinde kullanmak istemişti ve baba izin vermemişti. gerçi gene fotografı koymuşlar sonra farkettik .Madem ailenin cevabı çok umurunuz da değil neden izin alıyorsunuz, bunlar da bir hoş yani.)