Üzgünüm...

Selam Günlük,

Geçtiğimiz hafta dayım ameliyat oldu, maalesef kötü haber geldi, dayım kansermiş.
Uzun zamandır rahatsızdı,ancak, çok ciddi bir şey değil diye düşünüyorduk, öyle bahsediyordu, meğer çok ciddiymiş rahatsızlığı...Mide ile ince bağırsak arasında ters bir yerde tümör tespit edilmiş ve çok acil alınması gerekiyormuş meğer. Hatta ameliyatın acilen yapılması gerektiğini söylemiş doktoru, ameliyata girereken %50 şansı olduğunu söylemiş doktoru, bunları bile bile ameliyata girmiş ve kimseyle paylaşmamış... Eşinden ayrılmıştı geçtiğimiz kış ve çocukları ile de arası pek iyi değildi. Çocukların başka seyler peşinde olduğunu filan söyleyen bazı aile büyükleri de var, ancak ben onlar kadar acımasız değilim çocuklara karşı. Onlar da zor günler geçirdiler diye tahmin ediyorum.
Allaha şükürler olsun ki, artık çocukları yanında, ona destek olmaya çalışıyorlar, eski karısı da hastanede onunla ilgileniyor, beraber olduğu kişi desebeple gelemiyormuş hastaneye, büyük teyzemle görüşüp haber alıyor galiba... Durum hastalık dışında da biraz karmaşık galiba, ama bunlar çok önemsiz şeyler, çok daha büyük bir dert var ortada...

Ameliyat oldu bitti, amaen sancılı ve zor aşama olan bu beter hastalığın hangi evrede olduğu tesbit edilecek, patoloji raporu bekleniyor, o da en iyi ihtimalle yarın çıkacak, inşallah durum çok feci değildir. Sonuç kötü tabi, ama bari kötünün iyisi gelse keşke. Daha genç sayılır, 56 yaşında...

Dayım çok kilo vermiş, yaklaşık 2 aydır su bile içse en geç 20 dakika sonra çıkarıyormuş. Kuzenlerim kendisi bişeyler olduğunun farkındaymış ,şimdi sadece ne olduğunu öğrendi diyorlar. Zor bir durum, babamda da bu beter hastalığın başka bir türlüsü var, 4 senedir bu hastalıkla yaşıyor, Allah'a şükürler olsun ters giden bişey yok, babamın ne hissettiğini çok iyi biliyorum, birlikte öğrenmiştik hastalığın ne olduğunu, ilk günleri çok sıkıntılıydı, sürekli espri yapan, hayat dolu olan babam gitmiş sanki yerine başka biri gelmişti, sanki o eski babam geri gelmeyecek diye çok korkmuştuk, ama moralle ,yaşama sevinciyle kendini kısa sürede toparladı babam... O günlerde de dayım babamla birlikteydi hep, o süreci yaşamıştı, inşallah o da babam kadar şanslı olur , hastalığı onun yaşam kalitesini düşürmez ve çok uzun yıllar sağlıkla yaşar...Babam ona model olur...