köftesine bayılıyorum...

aslında ben İkea'ya bayılırdım eskiden. Burda yokken. Hala seviyorum ama,şimdi gitmek gelmiyor aklıma. Oturduğumuz muhite uzak olması da etkilidir belki. Haa, tabiki ilk açıldığı zamanlarda zırt cırt gitmiştik canım kocamla, kıtlıktan çıkmış gibi de saldırıp birsürü bişey de almıştım inkar etmeyeyim şimdi.Ama, insanın elinin altında olunca, ulaşabileceği mesafede de olunca cazibesini kaybediyor bazı şeyler galiba. Şu yakın zamanda 2 kere Bornova'ya gitmemize rağmen canım istemedi ikea'ya gitmek.Aslında köftesi acayip lezzetli, sadece köfte almak ya da orda yemek için dahi gidilmeli. Köftesinin ambalajından içindekilere bakıp, yani kopye çekip evde denedim, onlarınki kadar lezzetli olmadı, ama fena da olmadı.Tavsiye ederim.Oysaki,yurtdışı gezilerimizde bile,nerdeyse bütün marketleri dolaşamayı, değişik tatlar denemeyi, denemekle kalmayıp sanki getirdiklerimde bitmeyecekmiş gibi, ne görürsem alır getiririm, birde İkea'lara mutlaka uğrar gerekli gereksiz ne bulursam alırım,sonra onları taşıyıp birde başına birşey gelmeden sağ salim eve ulaştırmak için hem kendimi hem de canım kocamı canından bezdiririm.İnsan oğlu işte garip.Ama seviyorum napiim...Aklıma geldi, en son geçtiğimiz şubatta Japonya'ya gitmiştik, oradan getirdiklerimiz hala bitmedi, mutfak dolaplarından bir tanesi Japanise Food standı şeklinde tüketilmeyi bekliyor. Kulakları çınlasın Kazumi'nin annesinin verdiği norileri dahi kullanmadım. Geçen yıl Ankara'dan taşınmadan evvel,Quick Chine'da suşhi kursu almıştım, o dönem sürekli yapıyordum ama, şimdilerde hiç yapmadım,çünkü Tokyo'da öyle çok suşhi yedik ki, 8 gün boyunca, neredeyse 3 öğün.Ama artık karar verdim, evde hazırlamak daha maliyetli oluyor, git Home Store Cafe'ye,çatlayana kadar yiyemesende, burda Kaiten Suşhi'ciler kadar ucuz değil maalesef,ara sıra git nefsini körelt. Bu aralar gene çok canım çekiyor amma velakin, diyet olayına girdik ya öldürseler yemem.