yorumsuz......

canım kocamın telefonu çaldı. Geçen diyalogu aktarıyorum...

-Adam:Ben ...... bankasından Osman.

-Evet, buyrun.

-Poliçeleri göndermişsiniz güzel kardeşim, ama daini murtehin yok.

-Bir an sessizlik, algılayamama be görüşmeye devam........

Bu nedir böyle yahu. Ve maalesef bu adam, benim 5 asenemi verdiğim, gecemi gündüzüme katarak çalıştığım bankamın aynı şubesinde çalışıyor ve maalesef belkide benim masamdan ve benim telefonumdan konuşuyor.(Tabiki, benim eski masam ve telefonum.)

Bu geçen diyalog bana nostalji yaptıracak anlaşılan. Osman ,ki,kendisini tanımıyorum, benimzamanımda yoktu, bana Müdürünü hatırlattı nedense. Benim de eski Müdürümdü.Hatta kendisine Müdür Bey denmesi konusunda baskı yapardı, hala da yapıyordur herhalde. uzun süre ağzımalışamamıştı, sonra da Ankara'ya tayin olduğumda,sevgili Müdürüm, tatlı insan, A.Bey'e de Müdür Bey demiştim bir kaç kez, hiç bana uygun bir hitap şekli değil ama, alışkanlık ağzımdan çıkıverişti birdenbire.Birdaha asla söylemedim zaten, Eski şubede yadırgamadım birsüre sonra alışıyor insan herşeye,ama Ankara'da kendimden utanmıştım resmen, ilk defa o zaman kendimi taşralı gibi hissettim.

Herneyse konuya dönelim. Bu Müdür Bey,ilk şubeye geldiği gün, eski müdüre güle güle, yeni müdüre de hoşgeldin partisi veriyorduk.Alkol de vardı partide. Adamcağız şarabı da lüpletince, gaza geldi konuşmaya başladı, eski çalıştığı bankadaki Bölge Müdüründen bahsediyor ama, bahsederken de Pe...... müdür diye bahsediyor, bu arada anlattığı Bölge Müdürü benimdayımolur, tabi kendisi bunu bilmiyor. Ben o an, nasıl davranacağımı şaşırmış halde, bu gerçeği söylemeliyim, sonra kendisi öğrenirse durum daha tatsız olur düşüncesiyle, o Pe..... benim dayımolur diyiverdim.O anda, eski müdürümüz M. Hanım kahkahayı bir bastı ama görülmeye değerdi. O günden sonra da adamın benimle yıldızı barışmadı zaten,hep gıcık kaptı benden. Hatta o akşam, dayım annemlerde imiş, adam dayımı cebinden aramış, Sayın Müdürüm, nasılsınız filan falan diye.Annem söyledi, senin müdür dayını tanıyormuş diye. ben tabiki, dayıma hiçbirşey bahsetmedim,ne gerek varki, durup dururken kaşınmaya. Hatta, bu adam benden öyle gıcık kapıyordu ki,Ankara'ya tayinim çıktığını, Cuma akşamı saat 21,00 civarı söyleyip, pazartesi orda başlayacaksın demişti. Bu arada, ben hem evi taşıdım hafta sonu hem de yeniişime gittim. Neyse, böylesine bir anı işte. Yine de kulakları çınlasın, allah yolunu açık etsin.Saygılar Müdür Bey.Yeni elemanlarınızı da takdir ettik ailecek.