alev'in dünyası

Monday, July 31, 2006

gittim, gezdim, gördüm ve burdayım.

evet sevgili günlük, sayılı gün gerçekten çabuk geçiyor, gittim, gördüm ve döndüm. (Bugün döndüm ve dönmüşolmak hiç mi hiç hoşuma gitmedi.)Yetti mi hayır tabiki yetmedi.Tüm sevdiklerimi orda bırakıp geldim. Hayatım boyunca hep böyle oldu zaten, hep ben ayrı oldum ailemden. Ha, her an dip dibe olmak değil istediğim ama aynı şehirde yaşıyor olmak da çok güzel olsa gerek. Annem İzmir'e geldiğinde ya da Çitos buraya geldiğinde İzmir daha sevimli görünür benim gözüme. Güzel olan onlarla birlikte olmak aslında.Bankacılık yaptığım zamanlarda da zaten hayatımı banka ele geçirmiş durumdaydı, ailemle çok az birlikte olabilirdim, tatillerde hep doyamadan geri dönmem gerekirdi .Ben ayrılıkları oldum olası sevmem ve hep ben ayrı kalmak zorunda kalırım. her ayrılık hep boğazımda bir yumru yapar, ağlamamak için kendimi zor tutarım, genelde de başaramaz ağlarım, yani nefret ederim ayrılıklardan.(Elma şekeri'de bana çekmiş, gülegüle demekten hiç hoşlanmaz ,hiç kimseyi uğurlamaz)
Ben her ayrılığı zor atlatırım, eşya değiştirecek olsam gözden çıkardığım bir eşyanın evden gitme zamanı geldiğinde ondan ayrılamam, araba değiştirecek olsam eski arabamla vedalaşırım, son 20 senemi hep taşınarak geçirdim ,her değiştirdiğim evde , evin her odası ile konuşur vedalaşırım böyle de garip tarafım vardır yani. Ama, artık biraz(!) büyüdüm ya, ailem dışındaki ayrılıklar beni eskisi kadar etkilemiyor, ama ailemin yanında olamamak da çok üzüyor beni. Hep bir yarım ya Akyaka'da ya da Ankara'da kalıyor. Ailesi yanında olmayınca insan hep bir yanını eksik hissediyor. Hep bir ümit vardı içimde, eninde sonunda Ankara'ya döneriz ümidim vardı ama artık bu ümidim de kalmadı, çünkü artık aradığımız dükkanı bulduk ve tadilat başladı, en geç Ağustos sonunda açılmış olacak inşallah. Artık İzmir'li olduk resmen.Dedim ya, ufacık da olsa bir ümit vardı içimde Ankara'ya döneriz diye, ama bitti...
Tadilatlar, resmi işlemler, banka işlemleri yoğun ,koşuşturmalı bir ay bizi bekliyor. Önümüzdeki hafta, Çitos ve Elma Şekeri gelecek onlarla biraz nefes alırız artık. Çirkin Ördek Yavrusu anane ve dedesiyle kalacak çünkü Çitos'a hiç rahat vermiyor.
Tatil de bitti benim 2 senedir süren ev hanımlığımda...
Tatilim güzel geçti anlatırım sana bir ara...
Diyet de fena değildi,ara sıra bozdum ama genel olarak iyiydi. Hakan gelince, so ikigün biraz abarttık yeme işini ama o kadar olsun artık, zaten, Çitos, ben, Hakan ve Çitos'un eşi , benim eniştem, kızların da babası Ayhan aynı fikirdeyiz, annemlere gidince insanın aklında sürekli yemek yemek oluyor. Ben bu yüzden 15 gün boyunca mutfağa girmedim, sofraya oturmadım desem uydurmuş olmam. Ama, dedim ya son 2 gün biraz cozuttuk o yüzden tartıya çıkmaya korkuyorum,1-2 gün şok yapıpı öyle çıkayım bari moralim bozulmasın. (Tartıdan korkan kaybeder onu da biliyorum ama belki yarın sabah cesaretlenirim.)

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home